Niet kant en klaar

Soms vliegen de succesverhalen ons om de oren! En om eerlijk te zijn, we kunnen er geen genoeg van krijgen. Het is uiteindelijk ook echt de kers op de taart van ons werk. Het verhaal van Snuf en Snuiffie kwam onverwacht want dit duo heeft De Wissel al jaren geleden verlaten. Toch is het minstens zo leuk om na zo lange tijd nog eens een samenvatting van een herplaatsing te lezen. Het neemt ons namelijk prachtig mee in het proces dat sommige katten nodig hebben na adoptie.

Niet elke kat zit binnen een week op schoot en is na een maand volledig zichzelf in een nieuw huis. Soms gaat daar veel meer tijd overheen. Iets wat tegenwoordig niet altijd een dier gegund wordt. Veel mensen zoeken tegenwoordig een kant en klaar dier dat meteen in hun leven moet passen. Zo niet, dan wordt er ook weer makkelijk afscheid genomen en komt het volgende dier. Iets wat we natuurlijk erg jammer vinden en waar we niet achter staan. In dit verhaal kunt u lezen hoe zo’n proces in zijn werk kan gaan, en hoeveel plezier ook de “afstandelijke” katten kunnen brengen.

Hoi,

jullie weten dit vast niet meer, maar 11 jaar geleden zaten er 2 broertjes bij jullie in het asiel: de katers Snuf en Snuitje. Snuitje (inmiddels Snuif(fie) genaamd), werd belaagd door andere katten en liet dit doodsbang en ineengedoken over zich heenkomen. Zijn broer lag ergens hoog weggestopt en zag het met lede ogen aan. We hebben ze een thuis gegeven, waar al snel duidelijk werd dat hun bange gedrag iets was dat al veel langer speelde,ondanks dat ze nog maar 2 jaar oud waren. Ze hebben zich 3 maanden lang alleen ’s nachts laten horen. Overdag moesten we het doen met 2 paar ogen die ons nauwlettend vanaf een duister en bijna onbegaanbaar plekje in de gaten hielden.

Na een maand of 3 kwamen ze langzaam tevoorschijn. Contact met ons was er nauwelijks, maar we hadden er alle vertrouwen in dat het goed zou komen.
Een maand of 2 later kregen ze ineens door dat er een raam in het huis zat en dat achter dat raam van alles te zien was. Er stond een kersenboom in de tuin, dus aan vogels geen gebrek. Dat was het moment dat ze hun plekje op de vensterbank hadden gevonden. Nog steeds schrokken ze op bij elk geluid, maar ze doken tenminste niet meteen weg.
Ondertussen ging het met Snuf niet zo goed. Hij bleef achter het huis maar kuiltjes graven en kwam op den duur de kattenbak niet meer uit. De dierenarts ontdekte dat zijn nieren niet naar behoren werkten en heeft hem een week aan het infuus gehad. De oplossing: speciale voeding van 12 euro de kilo, maar Snuf is er gelukkig nog!

Toen we ze 3 jaar hadden kwam Snuiffie ineens op schoot liggen. Zomaar! Snuf hield het nog bij observeren vanaf de andere bank.
Toen we ze 5 jaar hadden.. jawel.. Snuf ging op schoot liggen! We hebben die dag spontaan gebak gekocht om het te vieren, want dit was toch wel een doorbraak na 5 jaar wachten!

Inmiddels hebben we ze 11 jaar en zijn beide heren dus 13 jaar oud. Mijn man en ik kregen een zoontje, hij is nu 3,5 en gek met de katten. De katten tolereren hem inmiddels, maar de angsten die ze hadden toen ze net bij ons woonden kwamen na zijn geboorte allemaal weer aan het licht. Vooral Snuf kon er heel slecht mee omgaan. Snuf is overigens een kat met 2 persoonlijkheden: overdag rent ie voor alles weg en verstopt ie zich de hele dag in de bosjes. ’s Avonds is hij de aanhankelijkste kat ooit en wil ie niets liever dan de hele avond knuffelen en spelen. Snuif kan niet spelen, die kan alleen maar doodmaken. Zijn klauwen en tanden zijn om bang van te worden, maar tóch is hij degene die zich nog altijd op de kop laat zitten. Snuf is dan ook de baas over hem, ondanks zijn paranoia.

Al met al zijn het 2 ontzettend lieve katten die een ontzettend lange wenperiode nodig hadden. We hoeven nu echter maar te fluiten, of ze komen naar binnen gerend. Ze zijn nooit ver weg.

We hopen dat jullie het leuk vonden om dit succesverhaal te lezen, ondanks dat ze al 11 jaar bij ons wonen.
(Nog even voor de foto’s: Snuf is de zwarte en Snuiffie de zwart-witte.)

Groeten van Erwin, Judith & Arjen

Moraal van het verhaal: geef een dier de tijd!

Het is prachtig om te lezen hoe tijd en vertrouwen ervoor kunnen zorgen dat dieren hun ware ik laten zien. Bange en onzekere dieren hebben precies dit soort mensen nodig. En we zijn blij dat ook die mensen nog altijd bij ons terecht komen voor een asieldier.